Kinderformularium

Adalimumab remt tumor-necrose-factor-alfa (TNF-α), een belangrijk cytokine in de pathogenese van inflammatoire aandoeningen. Uit in vitro onderzoek is gebleken dat de productie van TNF-α verhoogd is in de gewrichten van patiënten met reumatoïde artritis. Adalimumab bindt specifiek aan TNF en neutraliseert de biologische werking door de interactie met p55- en p75- TNF-receptoren aan het celoppervlak te blokkeren

Farmacokinetiek bij kinderen

De volgende kinetische parameters zijn gevonden bij 10 FSGS patiënten (6-36 jaar), waaronder 7 kinderen [Joy]:

	Enkele dosis	Steady state
Tmax	55 uur	34,2 uur
Cmax	9,2 µg/ml	12,8 µg/ml
t1/2	159 uur	273 uur
Cl/F	20,2 ml/uur	53,2 ml/uur
V/F	3,5 l	6,6 l

Nog geen tweede medicijn geselecteerd.
Druk op ‘geneesmiddelen’ en vervolgens op om een geneesmiddel toe te voegen aan deze kolom.

Label dosisadvies Kinderformularium

Polyarticulaire juveniele idiopathische artritis:
≥2 jaar: on-label
<2 jaar: off-label
Juveniele ziekte van Crohn: on-label
Enthesitis-gerelateerde artritis:
≥6 jaar: on-label
<6 jaar: off-label
Uveitis:
<2 jaar: off-label
≥2 jaar: on-label
Psoriasis:
<4 jaar: off-label
≥4 jaar: on-label
Colitis ulcerosa:
on-label

overige autoinflammatoire aandoeningen: off-label

Toon SmPC tekst Toon SmPC tekst

SmPC tekst

SUBCUTAAN
Polyarticulaire juveniele idiopathische artritis:
≥2 jaar:
10-30 kg: 20 mg eenmaal per 2 weken
≥30 kg: 40 mg eenmaal per 2 weken

Enthesitis-gerelateerde artritis:
≥6 jaar:
15-30 kg: 20 mg eenmaal per 2 weken
≥30 kg: 40 mg eenmaal per 2 weken

Juveniele ziekte van Crohn:
≥6 jaar en <40 kg: Inductie: week 0: 40 mg, gevolgd door 20 mg in week 2. Indien snellere respons nodig is: week 0: 80 mg gevolgd door 40 mg in week 2. Onderhoud: 20 mg/dosis eenmaal per 2 weken. Bij onvoldoende respons kan de dosering verhoogd worden naar 20 mg/week
≥40 kg: Inductie: 80 mg in week 0, gevolgd door 40 mg in week 2. Indien een snellere respons op de therapie nodig is: 160 mg in week 0 (dosis kan worden toegediend als vier injecties op één dag of als twee injecties op één dag gedurende twee opeenvolgende dagen), gevolgd door 80 mg in week 2 worden gebruikt. Onderhoud: 40 mg eenmaal per 2 weken. Bij onvoldoende respons kan de dosering verhoogd worden naar 40 mg/week of 80 mg eenmaal per 2 weken.

Juveniele plaque psoriasis:
≥4 jaar:
15-30 kg: start 20 mg, na 1 week 20 mg eenmaal per 2 weken
>30 kg: start 40 mg, na 1 week 40 mg eenmaal per 2 weken

Juveniele uveitis:
≥2 jaar:
<30 kg: onderhoudsbehandeling 20 mg eenmaal per 2 weken icm methotrexaat. Een oplaaddosering van 40 mg 1 week voor de onderhoudsbehandeling kan overwogen worden voor kinderen > 6 jaar.
≥30 kg: onderhoudsbehandeling 40 mg eenmaal per 2 weken icm methotrexaat. Een oplaaddosering van 80 mg 1 week voor de onderhoudsbehandeling kan overwogen worden voor kinderen > 6 jaar.

Hidradenetis suppurativa:
≥12 jaar en ≥30 kg: Start 80 mg in week 0, gevolgd door 40 mg eenmaal per 2 weken vanaf week 1.

Juvenile colitis ulcerosa:
≥6 jaar en <40 kg: Inductie: week 0: 80 mg, gevolgd door 40 mg in week 2. Onderhoud: 40 mg/dosis eenmaal per 2 weken.
≥40 kg: Inductie: 160 mg in week 0, gevolgd door 80 mg in week 2. Onderhoud: 80 mg eenmaal per 2 weken.

Nog geen tweede medicijn geselecteerd.
Druk op ‘geneesmiddelen’ en vervolgens op om een geneesmiddel toe te voegen aan deze kolom.

Beschikbare toedieningsvormen/sterktes

Inj.vlst. "voor kinderen" 50 mg/ml 0.8 ml
Inj.vlst. "voor kinderen" 100 mg/ml 0.2 ml
Inj.vlst. "wwsp" 100 mg/ml 0.4 ml, 0.8 ml
Inj.vlst. "pen" 100 mg/ml 0.4 ml, 0.8 ml

Beschikbaar als:
20 mg/0,2 ml in een voorgevulde spuit.
40 mg/0,4 ml in een voorgevulde spuit.
40 mg/0,4 ml in een voorgevulde pen.
40 mg/0,8 ml in een flacon.
80 mg/0,8 ml in een voorgevulde spuit.
80 mg/0,8 ml in een voorgevulde pen.

Overige info toediening/beschikbaarheid

Informatie over geneesmiddeltekorten

Nog geen tweede medicijn geselecteerd.
Druk op ‘geneesmiddelen’ en vervolgens op om een geneesmiddel toe te voegen aan deze kolom.

Doseringen

Ziekte van Crohn
Subcutaan ≥ 6 jaar en < 40 kg ^[1] Startdosering: Week 0: 40 mg/dosis Week 2: 20 mg/dosis Indien een snellere respons op de therapie noodzakelijk is: Week 0: 80 mg/dosis Week 2: 40 mg/dosis Onderhoudsdosering: Vanaf week 4: 20 mg/dosis 1 x per 2 weken Bij onvoldoende respons kan frequentie onderhoudsdosering opgehoogd worden naar 1 x per week ≥ 40 kg ^[1] Startdosering Week 0: 80 mg/dosis Week 2: 40 mg/dosis Indien een snellere respons op therapie noodzakelijk is: Week 0: 160 mg/dosis Week 2: 80 mg/dosis Onderhoudsdosering: Vanaf week 4: 40 mg/dosis 1 x per 2 weken. Bij onvoldoende respons kan frequentie onderhoudsdosering opgehoogd worden naar 1x per week 40 mg of 1x per 2 weken 80 mg.

Ziekte van Crohn

Subcutaan
- ≥ 6 jaar en < 40 kg
  ^[1]
  - Startdosering:
    Week 0: 40 mg/dosis
    Week 2: 20 mg/dosis
    Indien een snellere respons op de therapie noodzakelijk is:
    Week 0: 80 mg/dosis
    Week 2: 40 mg/dosis
    
    Onderhoudsdosering: Vanaf week 4: 20 mg/dosis 1 x per 2 weken
  - Bij onvoldoende respons kan frequentie onderhoudsdosering opgehoogd worden naar 1 x per week
- ≥ 40 kg
  ^[1]
  - Startdosering
    Week 0: 80 mg/dosis
    Week 2: 40 mg/dosis
    Indien een snellere respons op therapie noodzakelijk is:
    Week 0: 160 mg/dosis
    Week 2: 80 mg/dosis
    
    Onderhoudsdosering:
    Vanaf week 4: 40 mg/dosis 1 x per 2 weken.
  - Bij onvoldoende respons kan frequentie onderhoudsdosering opgehoogd worden naar 1x per week 40 mg of 1x per 2 weken 80 mg.

Polyarticulaire juveniele idiopathische artritis, enthesitis gerelateerde artritis, psoriasis, uveitis
Subcutaan < 30 kg ^{[1] [2] [7] [10] [13]} 20 mg/dosis 1 x per 2 weken. De fabrikant geeft aan dat er bij juveniele uveïtis eventueel een oplaaddosis gegeven kan worden van 40 mg, één week voor aanvang van de onderhoudsbehandeling. ≥ 30 kg ^{[1] [2] [7] [10] [13] [14]} 40 mg/dosis 1 x per 2 weken. De fabrikant geeft aan dat er bij juveniele uveïtis eventueel een oplaaddosis gegeven kan worden van 80 mg, één week voor aanvang van de onderhoudsbehandeling.

Polyarticulaire juveniele idiopathische artritis, enthesitis gerelateerde artritis, psoriasis, uveitis

Subcutaan
- < 30 kg
  ^{[1]
  
  [2]
  
  [7]
  
  [10]
  
  [13]}
  - 20 mg/dosis 1 x per 2 weken.
  - De fabrikant geeft aan dat er bij juveniele uveïtis eventueel een oplaaddosis gegeven kan worden van 40 mg, één week voor aanvang van de onderhoudsbehandeling.
- ≥ 30 kg
  ^{[1]
  
  [2]
  
  [7]
  
  [10]
  
  [13]
  
  [14]}
  - 40 mg/dosis 1 x per 2 weken.
  - De fabrikant geeft aan dat er bij juveniele uveïtis eventueel een oplaaddosis gegeven kan worden van 80 mg, één week voor aanvang van de onderhoudsbehandeling.

Overige autoinflammatoire aandoeningen die niet reageren op de conventionele therapie, waaronder sarcoïdose, Blau syndroom en Chronische Recidiverende Multifocale Osteomyelitis (CRMO)/Synovitis, Acne, Pustulose, Hyperostose en Ostitis (SAPHO), persisterende oligoarticulaire juveniele idiopathische artritis
Subcutaan < 30 kg ^{[3] [4] [5] [9] [12]} 20 mg/dosis 1 x per 2 weken. Er is weinig evidence omtrent het gebruik van adalimumab bij kinderen met deze aandoeningen. Behandeling door of na overleg met een kinderarts-specialist (reumatologie) die ervaring heeft met het gebruik van adalimumab voor deze indicatie. ≥ 30 kg ^{[3] [4] [5] [9]} 40 mg/dosis 1 x per 2 weken. Er is weinig evidence omtrent het gebruik van adalimumab bij kinderen met deze aandoeningen. Behandeling door of na overleg met een kinderarts-specialist (reumatologie) die ervaring heeft met het gebruik van adalimumab voor deze indicatie.

Overige autoinflammatoire aandoeningen die niet reageren op de conventionele therapie, waaronder sarcoïdose, Blau syndroom en Chronische Recidiverende Multifocale Osteomyelitis (CRMO)/Synovitis, Acne, Pustulose, Hyperostose en Ostitis (SAPHO), persisterende oligoarticulaire juveniele idiopathische artritis

Subcutaan
- < 30 kg
  ^{[3]
  
  [4]
  
  [5]
  
  [9]
  
  [12]}
  - 20 mg/dosis 1 x per 2 weken.
  - Er is weinig evidence omtrent het gebruik van adalimumab bij kinderen met deze aandoeningen. Behandeling door of na overleg met een kinderarts-specialist (reumatologie) die ervaring heeft met het gebruik van adalimumab voor deze indicatie.
- ≥ 30 kg
  ^{[3]
  
  [4]
  
  [5]
  
  [9]}
  - 40 mg/dosis 1 x per 2 weken.
  - Er is weinig evidence omtrent het gebruik van adalimumab bij kinderen met deze aandoeningen. Behandeling door of na overleg met een kinderarts-specialist (reumatologie) die ervaring heeft met het gebruik van adalimumab voor deze indicatie.

Hidradenitis suppurativa
Subcutaan 12 jaar tot 18 jaar en ≥ 30 kg ^[1] Startdosering: Week 0: 80 mg/dosis Onderhoudsdosering: Vanaf week 1: 40 mg/dosis 1 x per 2 weken Bij onvoldoende respons kan frequentie onderhoudsdosering opgehoogd worden naar 1x per week of 80 mg/dosis 1x per 2 weken

Colitis Ulcerosa
Subcutaan ≥ 6 jaar en < 40 kg ^[19] Startdosering: Week 0: 80 mg/dosis, éénmalig. Onderhoudsdosering: Vanaf week 2: 40 mg/dosis 1 x per 2 weken. ≥ 40 kg ^[19] Startdosering: Week 0: 160 mg/dosis, éénmalig. Onderhoudsdosering: Vanaf week 2: 80 mg/dosis 1 x per 2 weken.

Nog geen tweede medicijn geselecteerd.
Druk op ‘geneesmiddelen’ en vervolgens op om een geneesmiddel toe te voegen aan deze kolom.

Nierfunctiestoornissen bij kinderen > 3 maanden

GFR ≥10 ml/min/1.73m2: aanpassing van de dosering is niet nodig.

GFR <10 ml/min/1.73m2: een algemeen advies kan niet worden gegeven.

Nog geen tweede medicijn geselecteerd.
Druk op ‘geneesmiddelen’ en vervolgens op om een geneesmiddel toe te voegen aan deze kolom.

Bijwerkingen bij kinderen

Wratten, gewichtstoename, vermoeidheid, ziekte van Crohn, osteoporose, atypische cervixcellen[Tarkiainen]. Er zijn casussen beschreven waarin kinderen psoriatische plaques ontwikkelen tijdens gebruik van adalimumab[Perman].

Bijwerkingen algemeen Bron: ZorgInstituut Nederland - Farmacotherapeutisch Kompas

Zeer vaak (> 10%): luchtweginfecties (waaronder lagere en hogere luchtweginfecties; zoals. pneumonie, sinusitis, faryngitis, nasofaryngitis en virale herpes pneumonie). Hoofdpijn. Buikpijn, misselijkheid en braken. (Schilferende) huiduitslag. Spierpijn. Leukopenie (waaronder neutropenie en agranulocytose), anemie. Verhoogde lipiden, stijging van leverenzymwaarden. Reacties op de injectieplaats.

Vaak (1-10%): systemische infecties (waaronder sepsis, candidiase en influenza), intestinale infecties (waaronder virale gastro-enteritis), huid- en onderhuidinfecties (waaronder paronychia, cellulitis, impetigo, fasciitis necroticans en herpes zoster), oorontstekingen, orale infecties (waaronder herpes simplex, orale herpes en tandvleesinfecties), genitale infecties, urineweginfecties (waaronder pyelonefritis), schimmelinfecties, gewrichtsinfecties. Benigne neoplasma, huidkanker met uitzondering van melanoom (waaronder basaalcelcarcinoom en epitheelcelcarcinoom). Trombocytopenie, leukocytose. Hypersensitiviteit, allergieën. Dehydratie, hypokaliëmie, verhoogde waarden urinezuur, afwijkende waarde natrium in bloed, hypocalciëmie, hyperglykemie, hypofosfatemie. Stemmingswisselingen (waaronder depressie), angst, slapeloosheid. Paresthesieën (waaronder hypo-esthesie), migraine, zenuwwortelcompressie. Visusstoornis, conjunctivitis, blefaritis, oogzwelling. Draaiduizeligheid. Tachycardie. Hypertensie, blozen. Hoesten, astma, dyspneu. Maag-darmbloeding, dyspepsie, reflux-oesofagitis, siccasyndroom. Recidief of verergering psoriasis, jeuk, urticaria, blauwe plekken, dermatitis (waaronder eczeem), breken van de nagels, hyperhidrose, alopecia. Spierspasmen (waaronder toename van de hoeveelheid creatinekinase in het bloed). Hematurie, gestoorde nierfunctie. Pijn op de borst, oedeem, koorts. Stollings- en bloedingsstoornissen (waaronder verlengde APTT), positieve test op auto-antilichamen (waaronder antilichamen tegen dubbelstrengs DNA), verhoogde waarden lactaatdehydrogenase in het bloed.

Soms (0,1-1%): opportunistische infecties en tuberculose (waaronder coccidioïdomycose, histoplasmose en MAC-infectie (Mycobacterium avium complex)), neurologische infecties (waaronder virale meningitis), ooginfecties, bacteriële infecties, diverticulitis. Lymfoom, solide tumoren (waaronder borstkanker, longkanker en schildklierkanker), melanoom. Idiopathische trombocytopenische purpura. Sarcoïdose, vasculitis. Dubbel zien, doofheid, oorsuizen. Aritmieën, congestief hartfalen, myocardinfarct, aneurysma aortae, bloedvatafsluiting, tromboflebitis. CVA, tremor, neuropathie. COPD, interstitiële longaandoeningen, pneumonitis, longembolie, pleurale effusie. Slikklachten, zwelling van het gezicht. Cholecystitis en cholelithiase, verhoogde waarden bilirubine, hepatische steatose. Pancreatitis. Nachtzweten. Rabdomyolyse. Systemische lupus erythematodes. Nycturie. Erectiestoornis.

Zelden (0,01-0,1%): hartstilstand. Anafylaxie, angio-oedeem. Reactivatie van hepatitis B (mogelijk fataal), ernstige leverreacties waaronder (auto-immuun) hepatitis. Pancytopenie. Multipele sclerose, demyeliniserende aandoeningen (bv. neuritisoptica, Guillain-Barrésyndroom). Pulmonale fibrose. Intestinale perforatie. (Cutane) vasculitis, erythema multiforme, Stevens-Johnsonsyndroom (SJS), lupus-achtig syndroom, lichenoïde huidreactie. Leukemie.

Verder zijn gemeld: diverticulitis. Leverfalen. Verergering van symptomen van dermatomyositis. Hepatosplenisch T-cellymfoom, Merkel-celcarcinoom.

Meld bijwerkingen bij kinderen altijd bij Lareb

Bij kinderen worden veel geneesmiddelen off-label gebruikt. Alle ervaringen zijn belangrijk om te melden om zo meer kennis te verzamelen en te delen
Ook wanneer u niet zeker weet of de bijwerking echt door het geneesmiddel komt

Meld hier

Nog geen tweede medicijn geselecteerd.
Druk op ‘geneesmiddelen’ en vervolgens op om een geneesmiddel toe te voegen aan deze kolom.

Contra-indicatie algemeen Bron: ZorgInstituut Nederland - Farmacotherapeutisch Kompas

sepsis of risico van sepsis; actieve tuberculose;
andere ernstige actieve infecties, met inbegrip van
chronische of lokale infecties;
matig tot ernstig hartfalen (NYHA-klasse III/IV)

Waarschuwingen en voorzorgen bij kinderen

Het optreden van maligniteiten -sommigen met fatale afloop- bij kinderen en adolescenten die behandeld werd met adalimumab is gemeld. In de helft van de gevallen betrof het lymfomen. In de andere gevallen betrof het andere maligniteiten en de gebruikelijke zeldzame maligniteiten die gelinkt zijn aan het gebruik van adalimumab. Een risico op het ontwikkelen van maligniteiten kan daarom niet worden uitgesloten. (SmPC Humira)

Het wordt aangeraden om alle van toepassing zijnde vaccinaties van het Rijksvaccinatie programma toe te dienen voor de start van behandeling met adalilumab. Toediening van levende vaccins (bijv BCG vaccine) aan kinderen die in de baarmoeder zijn blootgesteld aan adalimumab wordt niet aangeraden tot 5 maanden na de laatste adalimumab injectie tijdens de zwangerschap. (SmPC Humira)

Waarschuwingen en voorzorgen algemeen Bron: ZorgInstituut Nederland - Farmacotherapeutisch Kompas

Patiënten met anti-TNF therapie zijn vatbaarder voor ernstige infecties. Een verminderde longfunctie vermeerdert de kans op het ontwikkelen van infecties. Voorzichtigheid in acht nemen bij een voorgeschiedenis van recidiverende infecties of bij onderliggende aandoeningen die een predispositie voor infecties kunnen vormen (waaronder een verminderde longfunctie). Bij ouderen (> 65 j.) komen ernstige (soms fatale) infecties vaker voor. Vóór, tijdens én tot en met vijf maanden na de behandeling met adalimumab zorgvuldig controleren op infecties, waaronder tuberculose (TBC). Profylactische anti-tuberculose therapie (voor begin van de behandeling met adalimumab) overwegen bij latente of actieve TBC in de voorgeschiedenis waarvan niet zeker is of deze adequaat is behandeld en ook bij de aanwezigheid van meerdere of significante risicofactoren voor TBC en een negatieve uitslag op de test voor latente TBC. Bij blootstelling aan TBC en na het reizen in gebieden met meer kans op TBC of endemische mycosen (zoals histoplasmose, coccidioïdomycose of blastomycose), het risico en de baten van behandeling met adalimumab afwegen, alvorens de therapie te initiëren. Ondanks adequate (profylactische) behandeling kan reactivatie van TBC optreden tijdens behandeling met adalimumab. Bij ontwikkeling van ernstige infecties, sepsis of vermoeden van acute TBC de behandeling staken. De toediening van adalimumab onmiddellijk staken bij de verdenking op een invasieve schimmelinfectie (zoals bij tekenen en symptomen van koorts, malaise, gewichtsverlies, zweten, hoesten, dyspneu en/of pulmonale infiltraten) of andere ernstige systemische ziekte al dan niet gepaard gaand met shock, en een geschikte (antischimmel)therapie starten. Risicopatiënten screenen op hepatitis B voor aanvang van de behandeling. Bij reactivering hepatitis B de behandeling staken; dragers van het virus die behandeling met adalimumab nodig hebben zorgvuldig monitoren op symptomen van actieve ziekte.

Een mogelijke kans op ontwikkeling van lymfomen, waaronder hepatosplenisch T-cellymfoom, leukemie of andere hematopoëtische of vaste maligniteiten door behandeling met adalimumab kan niet worden uitgesloten; wees met name voorzichtig bij COPD en zware rokers vanwege een extra toegenomen kans op maligniteiten. Langdurige behandeling met adalimumab kan het risico van het ontstaan van neoplasmata vergroten. Patiënten – in het bijzonder bij een voorgeschiedenis van behandeling met immunosuppressiva of PUVA – voor en tijdens de behandeling met adalimumab controleren op aanwezigheid van niet melanotische huidkanker. Patiënten met colitis ulcerosa en meer kans op dysplasie (bv. het voorkomen er van in de voorgeschiedenis) of coloncarcinoom regelmatig controleren op dysplasie.

Wees voorzichtig bij demyeliniserende aandoeningen van het centrale zenuwstelsel (waaronder multipele sclerose, optische neuritis) en perifere demyeliniserende aandoeningen, waaronder Guillain-Barrésyndroom en bij mild hartfalen (NYHA-klasse I/II). Bij uitbreiding of verergering van de symptomen de toediening staken.

Tijdens de behandeling kunnen auto-immuunantilichamen zich ontwikkelen. De invloed van langdurige behandeling op de ontwikkeling van auto-immuun aandoeningen is onbekend. Bij optreden van een lupusachtig syndroom in combinatie met anti-DNA-antilichamen de behandeling staken.

Gebrek aan respons op behandeling voor de ziekte van Crohn kan wijzen op een gefixeerde fibrotische vernauwing van de dunne darm, waarvoor operatieve behandeling noodzakelijk is.

Nog geen tweede medicijn geselecteerd.
Druk op ‘geneesmiddelen’ en vervolgens op om een geneesmiddel toe te voegen aan deze kolom.

Interacties Bron: KNMP/Informatorium Medicamentorum

Relevant: bij combinatie van de TNF-α-antagonist etanercept met abatacept, anakinra of een andere IL-1-remmer is een hogere incidentie van ernstige infecties waargenomen dan bij behandeling met etanercept alleen. Adalimumab is een TNF-α-antagonist; combinatie van adalimumab met anakinra of abatacept wordt ontraden.

Geen interactie: in de literatuur is onvoldoende onderbouwing voor interactie met antibacteriële middelen.

Er bestaat een gering risico op hepatosplenisch T-cellymfoom bij combinatie met azathioprine of mercaptopurine bij de behandeling van inflammatoire darmziekten.

Niet beoordeeld: in combinatie met methotrexaat worden minder antilichamen tegen adalimumab gevormd en is de plasmaconcentratie hoger dan bij monotherapie met adalimumab.

Interacties immunosuppressiva algemeen

Levende vaccins: vaccinatie met levende micro-organismen tijdens immunosuppressieve therapie (behalve cutaan toegediend pimecrolimus of tacrolimus) kan een gegeneraliseerde infectie veroorzaken. De combinatie moet worden vermeden.

Niet-levende vaccins: tijdens gebruik van immunosuppressiva kunnen vaccinaties met gedode verwekker of afgeleid antigeen minder effectief zijn door een verminderde immuunrespons. In sommige gevallen kan het vaccin herhaald worden toegediend of kan een titerbepaling worden gedaan.

De werking van immunocyanine kan worden verminderd.

Geen interactie:
In de literatuur is onvoldoende onderbouwing voor interactie met allergenen.

Nog geen tweede medicijn geselecteerd.
Druk op ‘geneesmiddelen’ en vervolgens op om een geneesmiddel toe te voegen aan deze kolom.

SELECTIEVE IMMUNOSUPPRESSIVA
	Abatacept Orencia	L04AA24
	Eculizumab Soliris, Epysqli	L04AA25
	Leflunomide Arava	L04AA13
	Mycofenolaatmofetil Cellcept, Myfenax	L04AA06
	Thymocyten immunoglobuline ATG	L04AA04
	Upadacitinib Rinvoq	L04AA44

OVERIGE IMMUNOSUPPRESSIVA
	Azathioprine Imuran	L04AX01
	Methotrexaat Emthexate, Metoject, Injexate	L04AX03

TUMORNECROSEFACTOR-ALFA-ANTAGONISTEN
	Etanercept Enbrel	L04AB01
	Golimumab Simponi	L04AB06
	Infliximab Remicade, Inflectra, Flixabi, Remsima, Zessly	L04AB02

INTERLEUKINEREMMERS
	Anakinra Kineret	L04AC03
	Basiliximab Simulect	L04AC02
	Canakinumab Ilaris	L04AC08
	ixekizumab Taltz	L04AC13
	Satralizumab Enspryng	L04AC19
	Secukinumab Cosentyx	L04AC10
	Tocilizumab RoActemra, Tyenne	L04AC07
	Ustekinumab Stelara	L04AC05

CALCINEURINEREMMERS
	Ciclosporine Neoral, Sandimmune	L04AD01
	Tacrolimus Prograft, Modigraf, Adport, Tacni, Advagraf, , Envarsus, Conferoport, Dailiport, Tacforius	L04AD02

Nog geen tweede medicijn geselecteerd.
Druk op ‘geneesmiddelen’ en vervolgens op om een geneesmiddel toe te voegen aan deze kolom.

Referenties

AbbVIe Ltd, SPC Humira EU/1/03/256/001 (29-01-2021), www.emea.europa.eu
Informatorium Medicamentorum, (Interacties), Geraadpleegd 25-2-2021
ZorgInstituut Nederland, Farmacotherapeutisch Kompas (Eigenschappen, Contra-Indicaties, Bijwerkingen, Waarschuwingen en Voorzorgen), Geraadpleegd 25-2-2021, Geraadpleegd 25 februari 2021
Chiu HY et al., The effectiveness and safety of adalimumab in the treatment of non-reimbursed patients with mild-to-moderate psoriasis., J Eur Acad Dermatol Venereol, 2012, Aug;26(8), 991-8
Eleftheriou D et al. , Biologic therapy in refractory chronic non-bacterial osteomyelitis of childhood., Rheumatology (Oxford) , 2010, Aug;49(8):, 1505-12
Ferguson PJ et al. , Current understanding of the pathogenesis and management of chronic recurrent multifocal osteomyelitis., Curr Rheumatol Rep, 2012, Apr;14(2):, 130-41
Frkovic M et al. , Effects of anti-TNF therapy on ophtalmological complications in children with rheumatic diseases., Ped Rheum. , 2014, 12 suppl. 1
Joy MS et al. , Phase 1 trial of adalimumab in Focal Segmental Glomerulosclerosis (FSGS): II. Report of the FONT (Novel Therapies for Resistant FSGS) study group, Am J Kidney Dis, 2010, Jan;55(1), 50-60
Marmon S et al. , Psoriasis and Down syndrome: A report of three cases and a potential pathophysiologic link., Dermatol Online J., 2012, Jun 15;18(6):, 13
Perman MJ et al. , Five cases of anti-tumor necrosis factor alpha-induced psoriasis presenting with severe scalp involvement in children, Pediatr Dermatol. , 2012, Jul-Aug;29(4):, 454-9
Petiti Martin G et al. , Misdiagnosed childhood sarcoidosis as non-Langerhans' cell histiocytosis treated with tumor necrosis factors-α antagonists., J Am Acad Derm., 2012, 66(4) , suppl. 1:AB165
Simonini G et al. , Current evidence of anti-tumor necrosis factor α treatment efficacy in childhood chronic uveitis: A systematic review and meta-analysis approach of individual drugs., Arthritis Care Res (Hoboken)., 2014, Jul;66(7):, 1073-84
Tarkiainen M et al. , Occurrence of adverse events in patients with JIA receiving biologic agents: long-term follow-up in a real-life setting., Rheumatology (Oxford). , 2015, Jul;54(7):, 1170-6
Arvesen KB et al., Diagnosis and Treatment of Blau Syndrome/Early-onset Sarcoidosis, an Autoinflammatory Granulomatous Disease, in an Infant, Acta Derm Venereol. , 2017, Jan 4;96(7), 126-127
Ramanan AV et al., Adalimumab plus Methotrexate for Uveitis in Juvenile Idiopathic Arthritis, N Engl J Med. , 2017, Apr 27;376(17), 1637-1646
Papp K et al., Efficacy and safety of adalimumab every other week versus methotrexate once weekly in children and adolescents with severe chronic plaque psoriasis: a randomised, double-blind, phase 3 trial, Lancet, 2017, Jul 1;390(10089), 40-49
Anink J et al., ., , Tumour necrosis factor-blocking agents in persistent oligoarticular juvenile idiopathic arthritis: results from the Dutch Arthritis and Biologicals in Children Register, Rheumatology (Oxford), 2013 , Apr;52(4), 712-7
Beukelman T et al., American College of Rheumatology recommendations for the treatment of juvenile idiopathic arthritis: initiation and safety monitoring of therapeutic agents for the treatment of arthritis and systemic features., , Arthritis Care Res (Hoboken), 2011 , Apr;63(4), 465-82
Moued MM et al., Oligoarticular juvenile idiopathic arthritis among Saudi children, Ann Saudi Med, 2013, Nov-Dec;33(6), 529-32
Schmeling H et al., Efficacy and safety of adalimumab as the first and second biologic agent in juvenile idiopathic arthritis: the German Biologics JIA Registry, Arthritis Rheumatol., 2014, Sep;66(9), 2580-9
Amgen Europe B.V., SmPC Amgevita EU/1/16/1164/001-009 (23-08-2021), /www.ema.europa.eu/

Nog geen tweede medicijn geselecteerd.
Druk op ‘geneesmiddelen’ en vervolgens op om een geneesmiddel toe te voegen aan deze kolom.

Wijzigingen

12 april 2018 09:31: registratiestatus aangepast nav herziene SmPC
02 november 2017 08:22: Indicatie 'hidradenitis suppurativa' opgenomen op basis van de SmPC
20 januari 2015 12:34: de indicatie Enthesitis-gerelateerde artritis is toegevoegd op basis van de herziene producinformatie (SmPC) van Humira.